Wat een periode de afgelopen maanden, en waarschijnlijk de komende maanden. Corona, of Covid 19 heeft een grote impact. Het heeft ons in ieder geval laten beseffen dat de samenleving heel wat minder maakbaar is dan het lijkt. Het stemt tot nadenken over waar ons echte houvast nu eigenlijk ligt. Waar ligt je zekerheid en houvast nu eigenlijk?  We hopen dat u die, met ons, niet vindt in vaccins, gezondheid, werk of financieel welzijn, hoe belangrijk ook, maar in de afhankelijkheid van en het vertrouwen op God ‘  Bent u niet zo direkt van mij gewend, maar ik kan niet om deze wake-up call heen..

In deze periode merk je het belang van wat we missen. De bezoekjes. Het verenigingsleven. Het kerkbezoek. Het niet samen kunnen zingen. Naast de geestelijke inhoud daarvan merk je ook het verval in sociale samenhang en de toename van eenzaamheid. Opvallend is dat dat vooral ook door jongeren zo ervaren wordt. Van ouderen wisten we dat. Het geeft ook het belang aan van het verenigingsleven, en we hopen dat het college en de raad daar ook de komende tijd aandacht voor hebben.

Overigens mogen we ons verwonderen over de initiatieven die spontaan zijn ontstaan, het elkaar helpen, andere manieren van kontakt onderhouden, een helpende hand Dat geldt in het financiële vlak, om te zorgen dat de boel kan blijven draaien ( en gelukkig heeft het college daar stappen in gezet, complimenten daarvoor)  maar vooral ook in het beleid.

Deze periode geeft ook vragen bij de kwetsbaarheid van het wereldwijd handelen, vooral omdat het maar zo goedkoop mogelijk moet. Dat blijkt toch niet zo handig… Wij juichen de ontwikkeling naar local for local toe, tegen faire prijzen.  Ook binnen onze gemeentegrenzen zien we daar ontwikkelingen in. Stimuleren alstublieft! En meedoen als gemeentelijke organisatie!