Ik denk dat veel mensen vanochtend hoofdschuddend het Algemeen Dagblad opensloegen. Dat ze met stomheid geslagen waren. Boos werden. Zich misschien wel in hun hemd gezet voelden.

‘Is het niet veel moeilijker om regeringsverantwoordelijkheid te dragen en is het niet veiliger om gewoon in de oppositie te kunnen zeggen wat je vindt?’ Een voorganger stelde me vorige week de vraag die me vaker wordt gesteld. 

De EU moet meer doen om de opvang van mensen te verbeteren en de Griekse asielprocedures te versnellen, dat zeggen Maarten Groothuizen ( asielwoordvoerder D66) en ik na een bezoek aan Lesbos.

Het kabinet wil de ontwikkeling van nieuwe vormen van wonen en zorg voor ouderen bevorderen. In de praktijk komen nieuwe initiatieven van bewonersinitiatieven en sociale ondernemers vaak moeilijk van de grond, omdat de financiering lastig rond is te krijgen. Daarom stelt het kabinet dit voorjaar een stimuleringsregeling hiervoor open.

Bekijk hier enkele foto's van het congres in Zwolle op zaterdag 9 februari.  

Anderhalve week geleden zaten 4 en dan weer 8 fractieleden van de vier coalitiepartijen twee dagen lang aan tafel. We spraken daar over de verruiming van het kinderpardon. Dat waren goede en respectvolle gesprekken, soms ook scherp en lastig – maar we zaten er om eruit te komen.

Een klein inkijkje in het leven van een Eerste Kamerlid. En als ik dit filmpje zie dan besef ik meteen op wat voor een bijzondere plek ik de afgelopen jaren met Roel en Peter heb mogen werken. 

We gaan terug na de eerste decennia van onze jaartelling. Lystra, nu Turkije. We komen daar een jongeman tegen, die op jonge leeftijd al, een belangrijke rol krijgt in de verspreiding van het evangelie. Hij heeft een Griekse vader en een joodse moeder. Zijn moeder en grootmoeder zijn volgelingen van Christus. Het geloof in Jezus van Nazareth, maar ook het navolgerschap van Christus worden deze jonge man meegegeven door zijn moeder en grootmoeder.