We gaan weer in een lockdown en alles moet weer tot stilstand komen. De besmettingen zijn te veel, de druk op de zorg is te groot en de sociale en economische prijs die we daarvoor gaan betalen zal enorm zijn. Maar het komt toch echt door ons eigen gedrag. Minister-president Rutte en minister De Jonge lijken wat dat betreft toch een beetje op twee schoolmeesters die geen orde kunnen houden. Ze schreeuwen ‘stilte!’ en in het kabaal van de klas is zelfs van die schreeuw weinig te horen. En ik schrijf dat zonder een spoor van leedvermaak, want daarvoor is de situatie veel te ernstig.

De maatregelen die de komende tijd worden genomen in de strijd tegen het coronavirus zijn heftig, raken ons allemaal – en dat vlak voor kerst. Tegelijkertijd denk ik dat het onvermijdelijk is dat er wordt ingegrepen, nu de cijfers oplopen en de druk op de zorg en het zorgpersoneel enorm toeneemt.

Ieder persoon die op straat is komen te leven, heeft zijn of haar eigen verhaal met tegenslag. Een echtscheiding, een faillissement, psychische problemen of een combinatie van die dingen; je raakt je huis kwijt en komt op straat te staan.
Het verlies van een huis zorgt vaak voor verergering van de problemen.

De ChristenUnie slaat de handen ineen met een brede alliantie van maatschappelijke organisaties. Zij willen dat het volgende kabinet zich extra inzet voor de positie van ouderen in onze samenleving. In het manifest ‘Waardig Ouder Worden 2.0’, dat vandaag gepresenteerd wordt, staan tien voorstellen voor een samenleving waarin ouderen kunnen blijven meedoen en zich gezien en gewaardeerd voelen. Waarin jong en oud niet tegenover elkaar staan, maar naast elkaar. Waarin ruimte is om te wonen, elkaar te ontmoeten en voor elkaar te zorgen.

Het is weer lichtjestijd. Joden wereldwijd staan samen met ons tijdens het prachtige Chanoekafeest stil bij het wonder dat de tempel 2200 jaar geleden opnieuw werd ingewijd. Het symboliseert hoe God trouw is tot de dag van vandaag. We mogen het licht branden om met het Joodse volk te vieren dat het kwaad niet het laatste woord heeft en het goede zal overwinnen.

De afgelopen jaren hebben we de problemen en beperkingen gezien van het huidige Europese vluchtelingenbeleid. En ook in Nederland speelt met regelmaat de discussie op over hoe we met asielbeleid moeten omgaan.